Lu Signuri di lu tri di maju

Lirica tratta dalla pubblicazione del professore Stefano Bissi dal titolo "Sciuriddi di lu me Paisi"

Ogni paisi cci avi lu so Santu,
lu prutitturi ca conforta e sana;
natri cci avemu, nostra gloria e vantu,
lu Crucifissu di Sicuiana

ch’è lu Signori di lu Tri di Maju.
E’ nni ’ stu jornu la festa cchiu granni
ca lu paìsi si la cunsacraju
cu càssaru e lu sonu di li banni.

Nesci cu la so vara tra li sciuri;
làssa la Chiazza cu l’archi parati
e li “Furzati” firventi d’amuri,
lu cunnùcinu a spadda pi li strati.

E va davanti e indietro a fudda stisa
p’assicutari a cu è ca nun ci ha datu
pi grazii ricevuti la prummisa
pi lu maritu o lu figliu malatu.

Ma l’òmini a lu pisu di la vara
si stàncan, mischini, a la scurata,
e quannu po’ la forza ’unn’è cchiù para,
lu vannu sbattuliannu strata strata.

E’ viniratu di li genti attornu,
di chiddi dintra e di li cchiù luntanu;
vennu ’mpiduni tutti a lu so jornu

cu granni fidi e cu li ’ntorci ’manu.

Li so fidali fannu voti e offerti,
chiédinu grazii a lu Signuri a ‘nningu;
e lu Signuri ogni annu, a vrazza aperti,
cci li cuncedi a tutti a ringu a ringu.

Chista è l’usanza di la nostra genti
ca spera e prega cu l’antica fidi,
ma lu Signuri a tutti fa cuntenti,
li stringi a lu cori e li pruvvidi.

Pìcciuli e vecchi vonnu ca a la lesta
Torna lu tri di majiu cu li banni:
li nichi pi la gioia di la festa,
li vecchi, pi turnari a dudicianni.

                          Stefano Bissi